یادم باشد
تو را که دیدم
بغض نکنم،
فریاد نزنم،
تا که خواب آرام شکوفه ها بر هم نخورد!
یادم باشد
تورا که دیدم
آهی از ته دل نکشم
تا که دل عاشق مهربان شقایق نسوزد!
یادم باشد
تو را که دیدم
سیل باران نشوم
تا که هق هق کنان
راهی کوچه حسرت نشوم!
یادم باشد تورا که دیدم
به تو خیره شوم سیر دل ببینمت
تا که بعدها حسرت دیدار نخورم!
یادم باشد
تورا که دیدم
نفس نکشم،حرفی نزنم
و فقط با جان دل به آغوش بگیرمت!..
.
.
.
علی اسفندیار